เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน

สวัสดีครับ

.....วันนี้เป็นอย่างไรกันบ้างครับ เป็นอีกหนึ่งวันที่กำลังจะเปลี่ยนไปนะครับ

ถ้าพิจารณาดูดีๆ  ได้แก่ลงอีกวันนึงแล้วนะครับ พอดีว่าได้อ่านโอวาทดีๆ เกี่ยวการพิจารณาตัวเองครับ ของ พระอาจารย์สุทธิชัย สุทธิชโยครับ ซึ่งท่านสอนให้พวกเรา ได้หัดลองทบทวนตัวเองครับ โดยให้เราพิจารณาว่า

......ชีวิตที่ผ่านมา เราสามารถคำนวณได้ว่าเวลายาวนานเท่าไหร่ แต่ชีวิตที่กำลังจะก้าวต่อไปนั้นจะยาวหรือสั้น เราไม่สามารถอาจรู้ได้ครับ เราจึงควรใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างมีคุณค่า และให้ได้บุญมากที่สุด มาพิจารณาดูแล้วมันก็ถูกล้านเปอร์เซ็นเลยนะครับ

.......เราลองนึกดูสิครับว่า ในแต่ละวันของเรา เราใช้เวลาเพื่อการสั่งสมบุญ มากน้อยเพียงไรครับ มีกิจกรรมไหนบ้างที่เราได้ คิด พูด ทำ แล้ว ใจ เราเป็นกุศล เราได้บุญ และมีกิจกรรมไหนบ้างครับ ที่เรา คิด พูด ทำ แล้วใจเราเศร้าหมองเป็นอกุศล เราได้บาป และก็มีกิจกรรมไหนบ้างที่เราทำแล้วไม่ได้ทั้งบุญและบาป เช่น การอาบน้ำ รับประทานอาหาร ออกกำลังกาย เป็นต้น ดังนั้น เราจะพบว่า ใน 24 ชั่วโมง เราใช้เวลาเพื่อกิจกรรมบุญเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เราปล่อยเวลาที่เหลือให้สูญเสียไปอย่างน่าเสียดาย

........คุณครูไม่ใหญ่ ท่านได้ให้การบ้าน 10 ข้อ ผมว่าท่านเมตตาเรามากๆนะครับ ที่ท่านได้แนะนำให้เราทำกิจวัตรทุกอันที่เราทำทั้งวันให้ควบคู่ไปกับ กิจกรรมบุญ คือเราทำการบ้านแล้ว กิจกรรมบุญจะมากกว่ากิจกรรมบาป ว่าไหมครับ ดังนั้นวันนึงที่ผ่านไป เราจะได้กำไรอย่างแน่นอนและได้ใช้เวลาอย่างคุ้มค่ามากๆครับ ผมว่า เราก็ต้องหมั่นพิจารณาเรื่อยๆ บ่อยครับ เพื่อช่วงเวลาในชีวิตของเราจะได้ มีแต่บุญล้วนๆ ดีไหมครับ 

.....เวลา ล่วงไป ล่วงไป บัดนี้เราทำอะไรอยู่ ..... ผมเคยอ่านเจอนะครับ ว่าช่วงเวลา 75 ปีอายุเฉลี่ยบนโลกมนุษย์ของเราเนี่ย เท่ากับเวลาประมาณ สัก 4 ชั่วโมง บนสวรรค์ชั้นดุสิตนะครับ ซึ่งก็ถือว่า สั้นมากครับ ใครคิดจะทำอะไรที่เป็นบุญเป็นกุศล ก็รีบๆทำนะครับ เวลามันไม่คอยจริงๆ ที่สำคัญเราไม่มีวันหมดอายุบอก ด้วยสิครับ อนุโมทนาบุญครับ ...

    ปิ่นธรรม