วันพุธที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2555

โลกแห่งการสร้างบารมี



โลกมนุษย์ เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี เมื่อเรามีโอกาสได้กายมนุษย์ ต้องใช้ให้คุ้มค่า ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ให้สมกับความยากที่ได้อัตภาพร่างกายนี้มาครอบครอง ด้วยการทำความดีให้ถึงพร้อมและละเว้นจากความชั่วทั้งหลาย เหมือนกองคาราวานของพ่อค้ามีทรัพย์มาก ที่ละเว้นหนทางอันเปลี่ยวอันน่าสะพรึงกลัว เพราะภัยบนหนทางชีวิตในสังสารวัฏนี้ มีอันตรายทุกย่างก้าว หากทำผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อย อาจไปอบายได้ ถ้าจะให้ปลอดภัย ต้องงดเว้นจากบาปอกุศลทั้งมวล และตั้งใจประพฤฒิกุศลกรรมบถ  10 ประการ หรือโดยย่อ คือ หมั่นให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ถือเป็นหัวใจทีเดียว ให้ขยันฝึกอบรมใจให้หยุดให้นิ่งไปทุกๆวัน เราย่อมจะสมปรารถนาในชีวิตกันทุกคน 
บุคคลใดแม้ยังไม่ได้ทำความชั่วไม่ได้หมายความว่า บุคคลนั้นเป็นบุคคลที่ดีสมบูรณ์ เพียงไม่ได้ทำความชั่วเพิ่มขึ้น แต่ยังไม่ได้ทำความดีที่เป็นประโยชน์ให้กับตนเองและผู้อื่น ต่อเมื่อได้ลงมือทำความดีแล้วเท่านั้น จึงจะได้ชื่อว่า้เป็นคนดีที่สมบูรณ์จึงจะเกิดขึ้น คือ ต้องทำให้ครบหลักวิชชา ทั้งละชั่ว ทำดี และทำใจให้ใสๆ
ในชีวิตประจำวันของเรา หากได้นำหลักนี้มาใช้ในการดำเนินชีวิต ในทุกเรื่องทุกขั้นตอน คือ ไม่ว่าจะทำอะไรพยายามใคร่ครวญพิจารณา ชีวิตเราย่อมมีแต่ความสุข ความเจริญรุ่งเรือง แต่แม้เราจะได้ชือว่าเป็นคนดีคนหนึ่งในสังคม ถ้าพลาดไปทำสิ่งไม่ดีแม้เพียงเล็กน้อย อาจทำไปเพราะความประมาทชะล่าใจ คิดว่าเป็นเพียงบาปเล็กๆน้อยๆ จึงทำสิ่งนั้นบ่อยๆ จนคุ้นเคยเป็นอาจิณ เช่นนี้ย่อมทำให้ใจหมอง เป็นมลทินของใจ ซึ่งจะมีผลต่อคติที่ไปเมื่อยามละโลก
เหมือนผ้าขาวที่มีจุดด่างกระจายไปทั่ว ซึ่งดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่อย่าลืมว่า น้ำทีละหยดที่ตกลงมาในตุ่มยังเติมตุ่มให้เต็มได้ ฉันใด บาปกรรมแม้เพียงเล็กน้อยก็ฉันนั้น มันพอกพูน และสามารถพลิกชีวิตจากคนที่ดี ให้กลายเป็นคนไม่ดีได้ จากที่เคยเป็นบัณฑิตก็อาจกลายเป็นคนพาล บาปมันมีฤทธิ์มาก สามารถพลิกดีให้กลับกลายเป็นชั่วได้ ฉะนั้นต้องคอยระวังบาปอย่าให้เกิดขึ้นแม้เพียงเล็กน้อย 

วันอังคารที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2555

จากกันเป็นเรื่องธรรมดา

จากกันเป็นเรื่องธรรมดา 
   การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นเรื่องธรรมดา
อย่าว่าแต่ทรัพย์สิน เงินทอง บ้านเรือน
แม้แต่ตัวเราเองก็เหมือนกัน
สิ่งที่อยู่ในร่างกายของเรายังต้องพลัดพรากจากเราไป
ไม่ว่าเราจะปกป้องเพียงไร
เช่น ฟันในปาก ยังต้องผุกร่อน หลุดร่วง
ผมบนศีรษะก็ต้องพลัดพรากไป ขนตาก็ร่วงหล่น
ความหนุ่มสาวและความงดงามก็ต้องจากเราไปในที่สุด
เพราะไม่ใช่ของเราอย่างแท้จริง
เป็นเพียงของชั่วคราว
การพลัดพรากจากกันจึงเป็นเรื่องธรรมดา
ถ้าเราไม่จากมันไปก่อน มันก็ต้องจากเราไปก่อน
คน สัตว์ สิ่งของ ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง 








วันศุกร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555

คำว่า วิชชาธรรมกาย คืออะไร?

      
 หลังจากที่พนะสัมมมาสัมพุทธเจ้าปริพนิพพานไปแล้ว 500 ปี สิ่งที่พระองค์ทรงค้นพบ
คือ วิชชาธรรมกาย ได้เลือนหายไป จนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ 
ท่านค้นพบวิชชาธรรมกายที่หายสาบสูญไปขึ้นมาใหม่  ซึ่งคำว่า ธรรมกาย นี้
มีหลักฐานปรากฏอยู่อย่างเด่นชัดในพระไตรปิฎก 4 แห่ง ในอรรถกถา 25 แห่ง
 ใน ฎีกาพระวินัยที่ชื่อว่า สารัตถทีปนี 6 แห่ง ในคัมภีร์วิสุทธิมรรค 2 แห่ง
 ในคัมภีร์มิลินทปัญหา 1 แห่ง ในหนังสือประชุมศิลารึก ภาคที่ 3 
หนังสือปฐมโพธิกถา และในต้นฉบับจารึกลานทอง ที่ปัจจุบันตั้งแสดงไว้ใน
พิพิธภัณฑ์ของวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหาร อีกทั้งในคัมภีร์มหายาน
ก็ยังปรากฏคำว่า ธรรมกาย อีกมากมาย แต่ก็มีผู้ที่ไม่ได้ศึกษาข้อมูลเกิดความไม่เข้าใจ 
กล่าวหาว่าเป็นนิกายใหม่ วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนานา
       ตรงกันข้ามกลับมีผู้นำบุญจำนวนไม่น้อยที่ได้ยินคำว่า ธรรมกาย 
แล้วหันมาทำความเข้าใจและเกิดความภาคภูมิใจ ดีใจว่าเป็นบุญของเราที่ได้เกิดมาในยุคนี้ 
ซึ่งเป็นยุคที่วิชชาธรรมกายหวนกลับคืนมาอีกครั้ง 
และก็มุ่งมั่นปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกายแล้วศึกษาวิชชาธรรมกาย


วันพุธที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2555

สมาธิคือบ่อเกิดแห่งปัญญา

สมาธิคือบ่อเกิดแห่งปัญญา

ปัญหานั้นสามารถแก้ไขได้ด้วยปัญญา

ปัญญาจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเรามีสมาธิ 

เพราะสมาธิเป็นบ่อเกิดแห่งปัญญา

สมาธิคือใจที่หยุดนิ่งนั่นเอง

เมื่อเราหยุดใจได้ถูกส่วนแล้ว เราจะเข้าถึง

กระแสแห่งความสุข กระแสแห่งปัญญา

นำไปสู่การแก้ปัญหา ด้วยใจที่ใส

เปี่ยมไปด้วยความรอบรู้และพลังแห่งความดี 

ทำให้เราสามารถแก้ปัญหาได้สำเร็จ ไม่ช้าก็เร็ว


แผนที่ชีวิต รายการ ทันโลกทันธรรม


วันศุกร์ที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2555

ทำหน้าที่ควบคู่กับการปฏิบัติธรรม


ทำหน้าที่ควบคู่กับการปฏิบัติธรรม

ผู้นำบุญทำหน้าที่ชักชวนหมู่ญาติมาร่วมทำบุญด้วยนั้น บางคนประสบปัญหามามาก บางคนประสบปัญหาน้อย บางคนไม่เจอปัญหาเลย หลวงพ่อซักถามดูแล้ว คนที่ไม่พบปัญหา คือ ผู้นำบุญที่ประพฤติปฏิบัติธรรมทุกๆวัน อย่างสม่กเสมอ อย่างน้อยวันละ สองครั้ง คือ ตื่นนอนแล้วนั่งธรรมะ แผ่เมตตา เสร็จแล้วก็ไปใส่บาตรพระ ตั้งจิตอธิษฐานว่าบุญกุศลที่ได้ปฏิบัติตั้งแต่เช้า ขอให้ดลบันดาลให้พบหมู่ญาติมิตรของเราไม่ว่าจะอยู่แห่งหนตำบลใดก็ตาม ให้บุญนี้ ดลบันดาลให้เขาได้โอกาสมาสร้างบุญร่วมกันอีก
   ในตอนกลางวัน ก็ทำหน้าที่กัลยาณมิตรควบคู่ไปกับการทำงานซึ่งมีเวลาน้อยเหลือเกินแต่คำพูดกลับเป็นคำพูด ที่มีพลังในการสร้างสรรค์สามารถดึงดูดผู้ฟังทุกๆคน เมื่อเขาได้ยินได้ฟัง ก็เกิดความเย็นกาย เย็นใจ กระตือรือร้นจะสร้างบารมีกับเราด้วย
     พอตกกลางคืนก็ระลึกถึงบุญที่ทำมาตลอด ใจก็ชุ่มชื่น เบิกบาน แจ่มใส มีความสุข จิตก็รวมสู่ภายในได้ง่าย ซึ่งจะวนเวียนอยู่ในบุญในกุศลตลอดเวลา ผู้นำบุญประเภทนี้ จะทำหน้าที่กัลยาณมิตรได้อย่างสมบูรณ์ที่สุด และสำหรับผู้ที่พบปัญหาน้อยหน่อย ก็ปฏิบัติธรรมย่อหย่อนลงมา ส่วนผู้นำบุญที่เจอปัญหามาก ก็ปฏิบัติหย่อนลงไปมาก
     เพราะฉะนั้น หลักสำคัญที่สุดของพวกเราทุกคนซึ่งเป็นกัลยาณมิตรของชาวโลกนั้น คือ การปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอนั่นเอง 



วันพุธที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2555

เกิดมาสร้างบารมี


เกิดมาสร้างบารมี
เราเกิดมาสร้างบารมี สิ่งที่เรากำลังทำอยู่ทุกวันนี้ ไม่ใช่ของใหม่สำหรับเรา เส้นทางสายนี้ เป็นเส้นทางสายเดิม ที่เราเดินกันมาแล้ว เราได้สร้างบารมีกันมาอย่างนี้ หลายภพหลายชาติแล้ว ทำซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เกิดมาครั้งหนึ่งก็มาสร้างกัน จนกระทั่งหมดอายุขัย ตายไปแล้วก็ยังต้องทำงานในสุขติภพ และเมื่อถึงเวลาอันควร ก็ต้องสร้างบารมีกันต่อไปอีก เพื่อที่จะไปให้ถึงเป้าหมายคือ ที่สุดแห่งธรรม เราก็ยังเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารอยู่ร่ำไป
เขาจะบังคับบัญชาให้เราทุกข์ทรมาน อยู่ตลอดเวลา เพราะฉะนั้นยอดนักสร้างบารมี ต้องเร็วไวต่อการสร้างบารมี ทำให้เต็มที่เต็มกำลังเมื่อเจออุปสรรคต่างๆก็อย่าได้ท้อใจ เปลี่ยนจากบาปมาเป็นบุญเปลี่ยนจากความเกียจคร้านมาเป็นความขยัน ทุ่มเท กันให้เต็มที่เต็มกำลัง เพื่อที่จะได้บุญใหญ่ ที่จะเกื้อหนุนให้เราไปถึงที่สุดแห่งธรรม พร้อมกัน 



วันเสาร์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2555

ขยันสิจ๊ะ


เราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง และ สร้างบารมี
 มรรคผลนิพพานอยู่ที่ตัว ทำอย่างไร หยุดนิ่งเฉยๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ เจ็ด 
ฝึกไปเรื่อยๆ ใจของเรา ความคิดมาทีละอย่าง ดี ชั่ว กลางๆ 
ทุกอย่างอยู่ที่เรา เราเลือกได้ จะเอาความคิดที่ดีที่เป็นกุศล ก็ได้ 
จะเอาความคิดที่เป็นอกุศลก็ได้ หรือ กลางๆก็ได้ แต่ถ้าจะทำพระนิพพานให้แจ้ง
 ต้อง เอาแต่เรื่องดีๆ คิด พูด ทำแต่เรื่องดีๆ ชีวิตจะมีกำไร นั่งมันไปเรื่อยๆ ขยันก็ถึงเร็วหน่อย ถ้าขี้เกียจ บางทีช้าจนข้ามชาติเลยนะ เพราะฉนั้นต้องขยัน 

วันศุกร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2555

วิสาขบูขา 2555 จาก ประเทศ มองโกลเลีย


เหตุผลหนึ่ง...ที่ทำให้เข้าถึงธรรมช้า

เหตุผลหนึ่งที่ทำให้เข้าถึงธรรมช้า
    มีคนเข้าวัดบางคนสงสัยว่า   ทำไมเข้าวัดตั้งนานแล้วไม่เข้าถึงธรรมสักที?
ทำไมคนเข้าวัดทีหลังถึงเข้าถึงธรรมก่อน หรือมีประสบการณ์ภายในจากการนั่งสมาธิดีกว่า ?
     เหตุผลหนึ่ง ก็คือ คนที่เข้าวัดทีหลัง อาจจะสั่งสมการนั่งสมาธิมาข้ามชาติ
และทำถูกวิธีมากกว่า 
จึงทำให้เขานั่งปุ๊บ ก็เข้าถึงธรรมปั๊บหรือเข้าถึงธรรมแบบง่าย 
หรือพูดให้เข้าใจง่ายขึ้น ก็คือ
เราสั่งสใบุญในเรื่องของการนั่งสมาธิมาน้อยกว่าเขา หรือในอดีตเราขี้เกียจนั่งสมาธิมามาก
และยังมีเหตุผลที่ดูดีมากมายที่ทำให้เราไม่ให้โอกาสตัวเองในการนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ
    ดังนั้น  ชาตินี้หากเรารู้ตัวว่าเข้าถึงธรรมยาก หรือยังไม่เห็นธรรมะกับเขาสักที 
ผู้มีปัญญาย่อมสอนตนเองว่า ควรขี้เกียจนั่งธรรมมะต่อไปหรือเปล่า 
เพราะถ้าเราไม่เพียรพยายามปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย
 เกิดมาชาตินี้ก็เท่ากับว่าเสียไปฟรีๆ 1 ชาติ รับประทานอาหารก็เสียเปล่า 
อย่างที่หลวงปู่วัดปากน้ำท่านใช้คำว่า  "เสียข้าวสุก" เพราะเสียข้าวสุกไปแล้ว
 ได้กำลังมาแล้ว แต่ไม่นำกำลังมาปฏิบัติธรรมทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย 
เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว ทั้งๆที่ รู้ว่าเป็นของดีจริง 
ที่จะทำให้เราพ้นทุกข์ได้จริงๆ 
            เมื่อเป็นดังนี้  เราก็ควรเพิ่มชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง 
นั่งสมาธิให้เป็นประจำสม่ำเสมอทุกๆ วัน 
เพื่อให้เราเข้าถึงพระธรรมกายได้โดยง่ายโดยเร็วพลันนั่นเอง 


ทบทวนบุญวิสาขบูชา 2555 วัดพระธรรมกาย

  
วันวิสาขบูชา ปี 2555 ปีนี้ เป็นมาหามงคล อย่างยิ่ง กับการฉลองพุทธชยันตี 2600 ปีแห่งการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า วัดพระธรรมกาย ได้จัดงาน วิสาขบูชา นับเป็นประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่ง ที่พุทธศาสนิกชน จากทั่วทุกสารทิศได้เดินทางมาร่วมกัน สั่งสมบุญประกอบงานบุญบำเพ็ญทาน รักษาศีล และภาวนาร่วมกัน วันนีีได้นำภาพเหตุการณ์ที่น่าประทับใจและน่าจดจำมาให้พวกเรา ได้ ตรึกระลึกนึกถึงบุญ และยังความปลื้มปีติให้ฝังลึกอยุ่ในใจเราไปตลอดเลยนะครับ




วันจันทร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2555

อารมณ์ดีและอารมณ์สบาย

อารมณ์ดีและอารมณ์สบาย
จะเป็นอุปกรณ์อย่างสำคัญ
ที่จะทำให้สติกับสบายของเราเป็นไปได้อย่างต่อเนื่อง
จงตั้งพรหมวิหารธรรมขึ้นมาในใจ
ให้มีความรู้สึกเป็นมิตร และปรารถนาต่อทุกๆคน
ไม่ว่าเพื่อนสหธรรมมิก นั้นจะพลาดพลั้งหรือล่วงเกินเรา
โดยเจตนา หรือไม่เจตนาก็ตาม ก็ให้อภัยไม่ถือสา
ไม่สนใจ ในสิ่งที่ล่วงเกินหรือข้อบกพร่อง
พลาดพลั้งของเพื่อนสหธรรมมิก ให้รักษาอารมณ์ดี
อารมณ์สบายของเราให้ได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน
ทั้งหลับทั้งตื่น ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน 
มีความรู้สึกเป็นมิตรและปรารถนาดีต่อทุกๆ คน 

อารมณ์ดีและอารมณ์สบาย ที่เรารดน้ำพรวนดินอย่างสม่ำเสมอ
ในจิตใจของเราทุกวัน จะเป็นเครื่องเกื้อหนุน
สนับสนุนให้การประพฤติปฏิบัติธรรมของเรา
สามารถเข้าถึงธรรมะได้ง่ายเข้า
ถ้าหากว่าอารมณ์ขุ่นมัว จะด้วยสาเหตุอันใดก็ตาม 
สิ่งนี้จะเป็นอุปสรรคต่อการประพฤติธรรม
ทำให้ใจเราฟุ้งซ่าน ขุ่นเคือง เร่าร้อน
แล้วก็เป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงธรรม
เพราะฉะนั้นให้เราหมั่นรักษาอารมณ์ดีและอารมณ์สบายเอาไว้ให้ได้ตลอดเวลา 


ครูไม่ใหญ่

จนทรัพย์ แต่อย่าจนใจ


เราเกิดมาสร้างความดี ก็ต้องทำให้เต็มที่
เราต้องใช้วันเวลาเพื่อการนี้
วันหนึ่งคืนหนึ่งประเดี๋ยวเดียว
หลับตา ลืมตาไม่กี่ทีก็หมดวัน
เดี๋ยวก็หมดเวลาของชีวิตแล้ว
อย่าปล่อยให้กำลังใจของเราตกต่ำ
อย่าไปหวังพึ่งกำลังใจจากใครอื่น
หรือไปเที่ยวขอกำลังใจจากใครๆ
เหมือนวณิพกหรือยาจกที่ยากจนกำลังใจ
จนทรัพย์ยังพอแก้ไขได้ แต่อย่าจนใจก็แล้วกัน

โอวาท หลวงพ่อ (พระเทพญาณมหามุณี)

รวมผลงาน 10 ปี รร.อนุบาลฝันในฝัน


วันอาทิตย์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2555

อธิษฐานจิต ผังสำเร็จของชีวิต

อธิษฐานจิต ผังสำเร็จของชีวิต



ทุกครั้งที่เราสร้างความดี
ไม่ว่าจะเป็นการทำบุญ ทำทาน
นั่งสมาธิเจริญภาวนา หรือช่วยงานพระศาสนา
บุญก็จะเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด 
เป็นกระแสที่ใส สว่าง สะอาด และ บริสุทธิ์
เหมือนเพชรลูกที่เจียรไนแล้ว
ยามต้องแสงสว่างจากพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน อย่างนั้น
แต่ต่างกันที่บุญจะมีความละเอียดยิ่งกว่า

กระแสบุญเมื่อหลั่งไหลเข้าศูนย์กลางกายก็จะ รวมเป็นดวง เรียกว่า ดวงบุญ
ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายของเราทุกคน 
ดวงบุยนี้แหละเป็นต้นเหตุแห่งความสุขความสำเร็จ
เมื่อเราปรารถนาสิ่งใด ก็ให้อธิษฐานจิตอยู่ที่กลางดวงบุญนั้น

คำอธิษฐานที่ประกอบไปด้วยปัญญา จะต้องมีคำว่า "ขอให้บรรลุมรรคผลนิพพาน"
ส่วนนอกนั้นเป็นคำอธิษฐานรองลงมา
การไปสู่อายตนนิพพานนั้น เหมือนการเดินทางไกล จำเป็นที่จะต้องมีเสบียง 
หรือสิ่งที่จะทำให้เราเดินทางข้ามวัฏสงสารได้อย่างปลอดภัย

คำอธิษฐานจิตของเราจะเกิดเป็นภาพในใจ
แล้วจะเป็นผังสำเร็จติดอยู่ในกลางดวงบุญนั้นไปเลย 
ถ้าเราทำซ้ำบ่อยๆ ผังนี้ก็จะหนาแน่น ทำให้ผลสำเร็จเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
แต่หากอธิษฐาน นานๆครั้ง กว่าจะสมปราถนาก็ต้องใช้เวลานาน
และผลที่เกิดขึ้นก็จะได้ไม่เต็มที่ เพราะฉะนั้น 
เราต้องหมั่นนึกถึงบุญและอธิษฐานจิตตอกย้ำที่ศูนย์กลางกายบ่อยๆ เพื่อผังสำเร็จ
จะกลายเป็นผลสำเร็จต่อไป 

คุณครูไม่ใหญ่

วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

อยู่ที่ใจคิดเอง

อยู่ที่ใจคิดเอง
ความกลัวล้วนเกิดจากความไม่กล้า
ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง
ทำให้เกิความท้อแท้ท้อถอย ไม่แน่ใจ ไม่สู้
จนมองเห็นทุกอย่างเป็นปัญหาและอุปสรรคไปหมด
ถ้าเราคิดว่าปัญหานั้นไม่เป็นอุปสรรค
เราจะค้นพบว่าอปสรรคไม่ได้อยู่ข้างนอกตัว
แต่อยู่ที่ใจของเราเอง ถ้ามัวแต่กลัวปัญหา
ไฉนเลยเราจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้

นายพรานเมื่อยู่ในป่าย่อมไม่กลัวเสือ
นักรบเมื่อสู่สมรภูมิย่อมไม่กลัวหอก ดาบ
บัณฑิต นักปราชณ์ นักสร้างบารมี
ย่อมไม่กลัวความยากลำบาก


เราทุกคนย่อมทราบดีว่า ปัญหานั้นมีอยู่
ทุกหน ทุกแห่ง ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่จะทำอย่างไรให้ปัญหานั้น ไม่เป็นอุปสรรคขวางความสำเร็จของเรา
เมื่อมีปัญหาต้องแก้ด้วยปัญญา และอย่านำปัญหาข้างนอก
มาเป็นปัญหาในใจ

ปลาที่หากินได้ต้องว่ายทวนน้ำ
ว่าวที่ลอยได้ในอาหาศต้องต้านแรงลม
คนจะแข็งแกร่งได้ต้องเห็นปัญหาไม่เป็นอุปสรรค
ทุกอย่างอยู่ที่ใจคิด จะคิดให้สำเร็จหรือล้มเหลว อยู่ที่ตัวของเราเอง.


หน้าสุดท้าย โดย นวธรรม
 
 

คนที่น่าออกห่าง กับ คนที่น่าเข้าใกล้

คนที่น่าออกห่าง / คนที่น่าเข้าใกล้


• เกิดเป็นคนต้องรู้จักคน วิธีสังเกตง่ายฯ ว่าใครดีไม่ดีคือ
 
• ความเสียหายของผู้อื่นแม้ไม่มีใครถามก็มักพูดถึงเสมอ ครั้นถูกซักถามก็ยิ่งขยายความอย่างเต็มที่ "คนอย่างนี้หนีดีกว่า"

• คุณความดีของผู้อื่นมักไม่พูดถึง แม้ถูกถามก็ไม่ค่อยเปิดเผย ครั้นถูกถามมากเข้าก็เล่าอย่างอ้อมแอ้มอ้อมค้อม "คนอย่างนี้หนีดีกว่า"

• ความเสียหายของตนมักไม่พูดถึง แม้ถูกถามก็ไม่เปิดเผย ครั้นถูกถามเข้าก็เล่าอย่างอ้อมแอ้มอ้อมค้อม "คนอย่างนี้หนีดีกว่า"

• คุณความดีของตนแม้ไม่มีใครถามก็เปิดเผยขึ้นเอง ครั้นถูกซักถามก็ยิ่งขยายความอย่างเต็มที่ "คนอย่างนี้หนีดีกว่า
.............................


"• ความเสียหายของผู้อื่นมักไม่พูดถึง แม้ถูกถามก็ไม่เปิดเผย ครั้นถูกถามมากเข้าก็เล่าเท่าที่จำเป็น ไม่ใส่ร้ายป้ายสีใคร "คนอย่างนี้ซิน่าเข้าใกล้"


• คุณความดีของผู้อื่นมักพูดอยู่เสมอแม้ไม่มีใครถาม ครั้นถูกถามก็ยิ่งขยายความอย่างเต็มที่ "คนอย่างนี้ซิน่าใกล้"

• ความเสียหายของตนแม้ไม่มีใครถามก็พูดถึง เพื่อจะได้ปรับปรุงต่อไป ครั้นถูกซักถามก็จะเปิดเผยเต็มที่เพื่อไม่ให้ใครผิดซ้ำอีก "คนอย่างนี้ซิน่าใกล้"

• คุณความดีของตนมักไม่อวดอ้าง แม้ถูกถามก็ไม่เปิดเผย ครั้นถูกซักมากเข้าก็เล่าอย่างอ้อมแอ้ม อ่อนน้อมถ่อมตน "อย่างนี้ซิน่าใกล้"


• อดกลั้นเถอะ ที่จะพูดความเสียหายของใคร ถ่อมตนเถอะ ที่จะพูดถึงความดีของตน พยายามเถอะ ที่จะพูดความดีของผู้อื่น ฝึกใจเถอะ ที่จะพูดความเสียหายตนแก่ผู้ควรเปิดเผย



                  

ที่มา : สัปปุริสสูตร อังคุต จตุกนิบาต

ช่างมันเฉยๆ [เทคนิคเข้าถึงธรรม]



โลกนี้เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี

โลกนี้เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี 
 โลกใบนี้เป็นโลกสำหรับการสร้างบารมี 
ซึ่งมีเวลาจำกัดมาก เพราะฉะนั้นเราจะต้องใช้
ทุกอนุวินาทีให้เป็นประโยชน์ ต่อการสร้างบารมี
ให้สมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ มาพบพระพุทธศาสนา
พบวิชชาธรรมกาย ซึ่งเป็นวิชชาที่จะทำให้เราพ้นจากการเป็น
บ่าวเป็นทาสของพญามาร ทำบุญในยุคที่มีพระพุทธศสนา
วิชชาธรรมกายนี้ เราจะได้บุญมากเป็นพิเศษ มากกว่าในยุคอื่นที่
ไม่มีพระพุทธศาสนา ไม่มีวิชชาธรรมกาย เราเกิดมาในยุคนี้
ถือว่าเป็นบุญลาภของเรา เราต้องใช้โอกาสที่มีนี้ 
สั่งสมบุญบารมีให้เต็มที่ ทำให้มันสุดชีวิต
แล้วต้องสละทั้งทรัพย์ อวัยวะและชีวิต ทั้งทำด้วยตัวเอง และชวนคนอื่นมาทำด้วย 
อย่างนี้ถึงจะเดินตามรอยเท้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและบัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อน
ทำอย่างนี้ จึงจะถูกหลักวิชชา
 คำสอนพ่อ 


อย่าเสียกำลังใจ

 
อย่าเสียกำลังใจ 
ชีวิตไม่ได้ราบเรียบเสมอไป...
แต่ลุ่มๆ ดอนๆ เหมือนภูเขาในดงป่าไพร
มีลูกเล็ก ลูกใหญ่ สูงๆ ต่ำๆ 
ดังนั้น...เมื่อเจออุปสรรคของชีวิต
ก็อย่าท้อแท้ อย่าท้อถอย
เสียอะไรก็เสียไป 
แต่อย่าเสียความสงบของใจ
อย่าเสียกำลังใจที่จะต่อสู้กับอุปสรรคนั้น
ยามใดที่เราท้อแท้
จงสู้ชีวิตด้วยสติปัญญาและกำลังใจอันสูงส่ง 
คำสอนพ่อ 

วันอาทิตย์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2555

สู้กับความชั่ว [ ธรรมะ Telltoday ]

ถ้าจะสู้กับความชั่ว เราต้องสู้ ด้วยความดี
เราจะไม่มีวัน เอาความชั่วไปสู้ด้วยเด็ดขาด 
ทำให้ดู ไม่หวั่นไหว 
ไม่ถอย ไม่หนี ทำความดีสร้างบารมีเรื่อยไป