ทำหน้าที่ควบคู่กับการปฏิบัติธรรม

ทำหน้าที่ควบคู่กับการปฏิบัติธรรม

ผู้นำบุญทำหน้าที่ชักชวนหมู่ญาติมาร่วมทำบุญด้วยนั้น บางคนประสบปัญหามามาก บางคนประสบปัญหาน้อย บางคนไม่เจอปัญหาเลย หลวงพ่อซักถามดูแล้ว คนที่ไม่พบปัญหา คือ ผู้นำบุญที่ประพฤติปฏิบัติธรรมทุกๆวัน อย่างสม่กเสมอ อย่างน้อยวันละ สองครั้ง คือ ตื่นนอนแล้วนั่งธรรมะ แผ่เมตตา เสร็จแล้วก็ไปใส่บาตรพระ ตั้งจิตอธิษฐานว่าบุญกุศลที่ได้ปฏิบัติตั้งแต่เช้า ขอให้ดลบันดาลให้พบหมู่ญาติมิตรของเราไม่ว่าจะอยู่แห่งหนตำบลใดก็ตาม ให้บุญนี้ ดลบันดาลให้เขาได้โอกาสมาสร้างบุญร่วมกันอีก

   ในตอนกลางวัน ก็ทำหน้าที่กัลยาณมิตรควบคู่ไปกับการทำงานซึ่งมีเวลาน้อยเหลือเกินแต่คำพูดกลับเป็นคำพูด ที่มีพลังในการสร้างสรรค์สามารถดึงดูดผู้ฟังทุกๆคน เมื่อเขาได้ยินได้ฟัง ก็เกิดความเย็นกาย เย็นใจ กระตือรือร้นจะสร้างบารมีกับเราด้วย

     พอตกกลางคืนก็ระลึกถึงบุญที่ทำมาตลอด ใจก็ชุ่มชื่น เบิกบาน แจ่มใส มีความสุข จิตก็รวมสู่ภายในได้ง่าย ซึ่งจะวนเวียนอยู่ในบุญในกุศลตลอดเวลา ผู้นำบุญประเภทนี้ จะทำหน้าที่กัลยาณมิตรได้อย่างสมบูรณ์ที่สุด และสำหรับผู้ที่พบปัญหาน้อยหน่อย ก็ปฏิบัติธรรมย่อหย่อนลงมา ส่วนผู้นำบุญที่เจอปัญหามาก ก็ปฏิบัติหย่อนลงไปมาก

     เพราะฉะนั้น หลักสำคัญที่สุดของพวกเราทุกคนซึ่งเป็นกัลยาณมิตรของชาวโลกนั้น คือ การปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอนั่นเอง